കുട്ടനാട്‌: വേണ്ടത്‌ പരിസ്ഥിതിപരിഹാരം

കുട്ടനാടിന്റെ ദുരിതത്തിന് കൂടുതൽ ജനശ്രദ്ധ കിട്ടുന്നു എന്നത് ആശ്വാസകരമാണ്. ഒരു പ്രതിസന്ധിയിൽനിന്ന് മറ്റൊരു പ്രതിസന്ധിയിലേക്ക് എന്നതാണ് കുട്ടനാടിന്റെ സ്ഥിതി. വെള്ളക്കെട്ടുണ്ടാവാൻ കാലവർഷം വരണമെന്നില്ല. ഏതാനും ദിവസത്തെ ശക്തമായ മഴയുണ്ടെങ്കിൽ വെള്ളം പൊങ്ങും. തണ്ണീർമുക്കത്തിനുവടക്കോട്ട് ചേർത്തല, അരൂർ ഭാഗത്ത് മഴപോലും വേണ്ടാ. നല്ലൊരു വേലിയേറ്റമുണ്ടായാൽ മതി, വെള്ളക്കെടുതിയായി. വാസയോഗ്യമല്ലാത്ത പ്രദേശമായി കുട്ടനാട് മാറുന്നുവോ എന്ന വേവലാതി എല്ലാവർക്കുമുണ്ട്. ഇടുക്കിപോലെ കാനേഷുമാരി കണക്കിൽ ജനസംഖ്യ കുറയുന്ന ഒരു പ്രദേശമായി കുട്ടനാട്. കുട്ടിച്ചോറാക്കിയ പദ്ധതി ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോൾ ആദ്യം ഓർക്കുക നാലുപതിറ്റാണ്ടുമുൻപത്തെ എം.ഫിൽ പഠനകാലമാണ്. സി.ഡി.എസിൽ പ്രോജക്ട് ഗുണ-ദോഷ വിചിന്തനം പഠിപ്പിച്ചിരുന്നത് പ്രൊഫ. ഗുലാത്തിയായിരുന്നു. ഏതുപ്രോജക്ടും നടപ്പാക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ഗുണവും ദോഷവും കണക്കുകൂട്ടണമല്ലോ. കുട്ടനാട് പദ്ധതിയുടെ നേട്ടം, ഒരുപ്പൂ, ഇരുപ്പൂ ആകുമ്പോഴുള്ള നെല്ലുത്പാദനവർധനയാണ് (അപ്പോഴേ നല്ലൊരുപങ്ക് പ്രദേശത്തും ഇരുപ്പൂ കൃഷിയുണ്ടായിരുന്നുവെന്നതു തത്കാലം വിടുക). തണ്ണീർമുക്കം ബണ്ടുമെല്ലാം പണിയാൻ വേണ്ടിവരുന്ന തുകയാണ് ചെലവ്. ചെലവിന്റെ പല മടങ്ങാണ് കണക്കുകൂട്ടിയ നേട്ടം. പദ്ധതി നടപ്പാക്കി. പക്ഷേ, കുറച്ചുവർഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പല വിപരീതഫലങ്ങളും കണ്ടുതുടങ്ങി. വെള്ളം ദുഷിച്ച് രോഗങ്ങൾ പെരുകി. മത്സ്യസമ്പത്ത് ക്ഷയിച്ചു. കളകൾ വർധിച്ചു. കായലിൽ എക്കൽ അടിയാൻ തുടങ്ങി. ഗുണ-ദോഷ വിചാരം നടത്തിയപ്പോൾ പ്രത്യക്ഷഫലങ്ങളേ കണക്കിലെടുത്തുള്ളൂ. ദീർഘനാളിലെ പരോക്ഷ ഫലങ്ങൾ അവഗണിച്ചു. അവയ്ക്കുകൂടി വിലയിട്ടാൽ പദ്ധതി നേട്ടത്തെക്കാളേറെ ദോഷമാണ്. അങ്ങനെ വികസനത്തിന്റെ പേരിൽ ഒരു നാടിനെ കുട്ടിച്ചോറാക്കിയതിന്റെ ഉത്തമദൃഷ്ടാന്തമായി കുട്ടനാട് വികസനപദ്ധതി. പരിസ്ഥിതി പുനഃസ്ഥാപനം പരിസ്ഥിതി പുനഃസ്ഥാപനപരിപാടിയാണ് കുട്ടനാട്ടിൽ നടപ്പാക്കേണ്ടത്. അരനൂറ്റാണ്ടോളം ശുദ്ധജലതടാകമായ പ്രദേശത്തെ വീണ്ടും ഓരുപ്രദേശമായി മാറ്റിയാൽ ഉണ്ടാകാവുന്ന പ്രശ്നങ്ങളെ വിശദമായിട്ട് പഠിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അതുവരെ കാത്തിരിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. ഉടൻ ചെയ്യാൻപറ്റുന്ന ഒട്ടേറെ കാര്യങ്ങളുണ്ട്. 1978-ലെ പരിഷത്ത് പഠനം, ഡച്ച് ജലസന്തുലന പഠനം, എം.എസ്. സ്വാമിനാഥൻ റിപ്പോർട്ട്, പ്രൊഫ. പ്രഭാത് പട്നായിക്കിന്റെ കുട്ടനാട് കമ്മിഷൻ റിപ്പോർട്ട് ഇങ്ങനെ പഠനങ്ങൾ ഏറെയുണ്ട്. അവയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ കേരളസർക്കാർ രണ്ടാം കുട്ടനാട് പാക്കേജിന് രൂപംനൽകിയിട്ടുമുണ്ട്. അത് സമയബന്ധിതമായി നടപ്പാക്കുക എന്നതാണ് ഇന്നത്തെ വെല്ലുവിളി. #1തോട്ടപ്പള്ളി സ്പിൽവേ:പ്രളയജലം കടലിലേക്ക് സുഗമമായി ഒഴുക്കിവിടുന്നതിനുവേണ്ടിയാണ് തോട്ടപ്പള്ളി സ്പിൽവേ നിർമിച്ചത്. പക്ഷേ, അതിനു ഫലമുണ്ടായിട്ടില്ല. പൊഴിമുഖത്തെ കാറ്റാടിമരങ്ങൾ മുറിച്ചുമാറ്റിയിട്ടുണ്ട്. ഇനി യുദ്ധകാലാടിസ്ഥാനത്തിൽ ലീഡിങ് ചാനലിൽ അടിഞ്ഞുകൂടിയ എക്കൽ നീക്കംചെയ്യണം. ഇതുകൊണ്ടുമാത്രം കാര്യമില്ല എന്നാണ് ചെന്നൈ ഐ.ഐ.ടി. പഠനം കാണിക്കുന്നത്. ദേശീയപാതയ്ക്ക് എടുക്കുന്നതുപോലെ ഭൂമി ഏറ്റെടുത്ത് ചാനലിന്റെ വീതി കൂട്ടിയേ തീരൂ. #2കട്ടകുത്തൽ:എക്കൽ വന്നടിഞ്ഞ് കായലിലെ പല പ്രദേശങ്ങളും ചതുപ്പായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കയാണ്. വശങ്ങളിലെ നികത്തലും ആഴം കുറയുന്നതും കായലിന്റെ ആവാഹകശേഷി കാര്യമായി കുറച്ചു. എന്തായാലും ഇനി കായൽ നികത്തില്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തണം. സാറ്റലൈറ്റ് മാപ്പുകളുടെ താരതമ്യപഠനത്തിലൂടെ പുതിയ കൈയേറ്റങ്ങളെല്ലാം ഒഴിപ്പിക്കണം. ചെളിവാരി ആഴംകൂട്ടണം. കട്ടകുത്തി പറമ്പിലിടുന്നത് എല്ലാവർഷവും കുട്ടനാട്ടുകാർ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഒരു കാര്യമാണ്. സർക്കാർ കൃത്യമായ മാനദണ്ഡങ്ങൾെവച്ച് ചെളി ഡ്രഡ്ജ് ചെയ്യണം. ഈ ചെളി ഉപയോഗിച്ച് കുട്ടനാട്ടിലെ എല്ലാ പുറംബണ്ടുകളുടെയും വീതി ഇരട്ടിയാക്കണം. അപ്പോൾ ചാലുകളുടെയും തോടുകളുടെയും വീതി കുറയുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പാക്കണം. അനിവാര്യമായ സ്ഥലങ്ങളിൽ കല്ലുകെട്ടാവാം. മറ്റിടങ്ങളിൽ ജൈവരീതികൾ മതിയാകും. #3കായൽ ശുചീകരിക്കണം:അടിത്തട്ടിലെ പ്ലാസ്റ്റിക് മുഴുവൻ ജനകീയകാമ്പയിനായി നീക്കംചെയ്യണം. കടലിൽ നടപ്പാക്കുന്ന സ്കീം മതിയാകും. പായൽ സ്ഥിരമായി വാരി മാറ്റുന്നതിന് എല്ലാ ബ്ലോക്കുകൾക്കും വീഡ് ഹാർവെസ്റ്റർ വാങ്ങുന്നതിന് അനുമതി നൽകുക. ഏതാനും സെപ്റ്റേജുകൾ പണിയണം. ഹൗസ്ബോട്ടുകളുടെ മാത്രമല്ല, കക്കൂസ് മാലിന്യവും ജലാശയങ്ങളിലേക്കുതള്ളുന്നത് അവസാനിപ്പിക്കണമെങ്കിൽ ഇതേ വഴിയുള്ളൂ. #4തോടുകളുടെ പുനരുദ്ധാരണം:നീരൊഴുക്കുവഴികളൊക്കെ നികന്നിരിക്കുന്നു. പലതും റോഡുകളായി. അവയൊക്കെ തോടാക്കാനാവില്ല. പക്ഷേ, അവശേഷിക്കുന്ന തോടുകളിലെങ്കിലും ഒഴുക്ക് ഉറപ്പാക്കണം. തോടുകളുടെ ഓരത്തെങ്കിലും സെപ്റ്റിക് കക്കൂസുകളിലേക്ക് മാറണം. ജനകീയമായി തോടുകൾ സംരക്ഷിക്കുന്നതിന് നെടുമുടി പഞ്ചായത്തുകാർ നല്ലൊരു മാതൃക തീർത്തിട്ടുണ്ട്. കേരളത്തിലെ ഏറ്റവും വിപുലമായ ജനകീയ ഇടപെടൽ മീനച്ചിലാർ-മീനന്തലയാർ-കൊട്ടുരാർ പദ്ധതിയാണ്. ആലപ്പുഴയിൽ പട്ടണത്തിലെ തോടുകൾ വലിയ പണം മുടക്കി നവീകരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കയാണ്. #5കുടിവെള്ളപദ്ധതി:ഏന്തിവലിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കുട്ടനാട് കുടിവെള്ളപദ്ധതി പൂർത്തീകരിക്കണം. ഇതിന് പണമല്ല പ്രതിബന്ധം. നിർവഹണത്തിനുള്ള ഇച്ഛാശക്തി ഇല്ലായ്മയാണ്. കുട്ടനാട് ഒറ്റത്തവണയെങ്കിലും ശുദ്ധീകരിക്കാൻ ഒരു വർഷം ബണ്ട് തുറന്നിടുമെന്ന് 2009-ൽ പ്രഖ്യാപിച്ചതാണ്. കൃഷിക്കുനാശമുണ്ടായാൽ നഷ്ടപരിഹാരം സർക്കാർ നൽകും. പൊതുവിൽ സമ്മതമായതാണ്. പക്ഷേ, ബണ്ട് തുറന്നുവെക്കാറില്ല. കാരണം, ഓരു കയറിയാൽ കുടിവെള്ളം മുട്ടും. ഇതിനൊരു പ്രതിവിധി ആർക്കും പറയാനുണ്ടായില്ല. ഇത് ആവർത്തിക്കരുത്. #6 പുതിയ നിർമാണങ്ങൾ:ഇതൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് പുതിയ റോഡുകളുടെയും പാലങ്ങളുടെയും മുൻഗണന വരുന്നത്. ഇപ്പോൾ ശ്രദ്ധ മുഴുവൻ അവിടെയാണ്. പക്ഷേ, കുട്ടനാടിന്റെ കുരുക്ക് അഴിക്കണമെങ്കിൽ ആദ്യം പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾക്ക് മുൻഗണന ഉണ്ടാവേണ്ടതുണ്ട്. അനുവദിച്ചിരിക്കുന്നവയെല്ലാം സമയബന്ധിതമായി പൂർത്തീകരിക്കണമെന്നതിന് തർക്കമില്ല. ആലപ്പുഴ-ചങ്ങനാശ്ശേരി എലിവേറ്റഡ് റോഡ് വെള്ളപ്പൊക്കക്കാലത്തുമാത്രമല്ല, ടൂറിസത്തിനുകൂടി ഉത്തേജകമാകും. പുളിങ്കുന്ന് താലൂക്ക് ആശുപത്രിക്ക് ഇപ്പോഴും അനക്കംവന്നിട്ടില്ല. ഇങ്ങനെ പല പദ്ധതികളുമുണ്ട്. #7 തൊഴിലും വരുമാനവും:ജനങ്ങളുടെ തൊഴിലും വരുമാനവും വർധിപ്പിക്കാൻ നടപടി വേണം. കൃഷിതന്നെ ഏറ്റവും പ്രധാനം. നെല്ല് മുഴുവൻ സംഭരിക്കുക, അരിയാക്കി ബ്രാൻഡ്ചെയ്ത് വിൽക്കുക, അരിയുടെ മൂല്യവർധിത ഉത്പന്നങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക. കായലിലേക്ക് സ്ഥിരമായി മത്സ്യവിത്തുകൾ വിതയ്ക്കുന്നതിന് പ്രത്യേക ഹാച്ചറികൾതന്നെ സ്ഥാപിക്കണം. താറാവ് ഹാച്ചറി സ്ഥലം കിട്ടാത്തതുകൊണ്ട് നടക്കാതെ പോകുന്നത് സങ്കടകരമാണ്. കുട്ടനാട് ടൂറിസം ഉത്തരവാദിത്വടൂറിസത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ പുനഃസംവിധാനം ചെയ്യണം. ആവാഹകശേഷി കണക്കിലെടുത്തുകൊണ്ടുവേണം ഇടപെടലുകൾ. ഇത്രയും പറഞ്ഞതിൽനിന്ന് ഒരു കാര്യം വ്യക്തം: സർക്കാർ മുൻകൈയെടുക്കണം, പണം ലഭ്യമാക്കണം. പക്ഷേ, തുല്യഉത്തരവാദിത്വം കുട്ടനാട്ടിലെ ജനങ്ങൾക്കുമുണ്ട്. പരിസ്ഥിതി പുനഃസ്ഥാപനം ടെൻഡർ വിളിച്ച് കോൺട്രാക്ടർവഴി നടത്താവുന്ന ഒന്നല്ല. അതിവിപുലമായ ജനപങ്കാളിത്തം അതിന് അനിവാര്യമാണ്.

from money rss https://bit.ly/35KZTR8
via IFTTT