കാറിലിരുന്ന് മോഹന്‍ലാല്‍ ചോദിച്ചു- ''ഈ സംഭവം ചിത്രഭൂമിയിലെഴുതുമോ?''
വാസ്തവത്തില്‍ അപ്പോഴാണ് ആലോചിച്ചത്, എഴുതിയാലോ എന്ന്. മോഹന്‍ലാലിനോടുള്ള കടപ്പാട് ഇവിടെ പ്രത്യേകം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.
എറണാകുളത്ത് പുതിയ സിനിമയുടെ ചിത്രീകരണത്തിരക്കിലാണ് ഞങ്ങള്‍. ഏതാനും ദിവസങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് - കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ ഡിസംബര്‍ 27-ന് അതിരാവിലെ സെന്‍ട്രല്‍ പിക്‌ചേഴ്‌സിന്റെ ഉടമസ്ഥന്മാരിലൊരാളായ അജി വിളിക്കുന്നു.
''എന്റെ മകളുടെ കല്യാണക്കാര്യം മറന്നിട്ടില്ലല്ലോ. ഇന്‍വിറ്റേഷന്‍ ലെറ്റര്‍ വീട്ടിലേക്കാണയച്ചിരിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഓര്‍മപ്പെടുത്താന്‍ വിളിച്ചതാണ്. പതിനൊന്നുമണിക്ക് പള്ളിയില്‍വെച്ചാണ് കെട്ട്. ഒരുമണിയോടെ റിസപ്ഷന് ഗോകുലം പാര്‍ക്കിലെ ഓഡിറ്റോറിയത്തിലെത്തും. ഷൂട്ടിങ് തിരക്കാണെന്നറിയാം. ഒരുമണി എന്നു പറയുമ്പോള്‍ ഉച്ചയൂണിനുള്ള ബ്രേക്കിന്റെ സമയമല്ലേ? തീര്‍ച്ചയായും വരണം. മോഹന്‍ലാലിനോടും പറയണം.''
സെന്‍ട്രല്‍ പിക്‌ചേഴ്‌സുമായി വര്‍ഷങ്ങളായുള്ള ബന്ധമാണ്. വിജിയും ഷാജിയും അജിയുമൊക്കെ എനിക്ക് സ്വന്തം സഹോദരങ്ങളെപ്പോലെയാണ്. കുടുംബപുരാണവും കളിക്കളവും മുതല്‍ 'ഒരു ഇന്ത്യന്‍ പ്രണയകഥ'വരെ പല സിനിമകളും അവര്‍ നിര്‍മിച്ചതാണ്. ഷൂട്ടിങ് സെറ്റിലെത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ലാലിനോട് പറഞ്ഞു-
''അജി വിളിച്ചിരുന്നു. മകളുടെ കല്യാണം. ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരുമണിക്ക് ഗോകുലം പാര്‍ക്കിലാണ് റിസപ്ഷന്. ബ്രേക്ക് സമയത്ത് നമുക്കൊന്നുപോയിവന്നാലോ?''
''ഓര്‍മിപ്പിച്ചതു നന്നായി'' ലാല്‍ പറഞ്ഞു-
''അജിയോട് ഞാന്‍ വാക്കുപറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ് കല്യാണത്തിന് എത്തിക്കൊള്ളാമെന്ന്.''
സേതു മണ്ണാര്‍ക്കാടിനോടു പറഞ്ഞ് പോകാനുള്ള വണ്ടിയൊക്കെ ഏര്‍പ്പാടുചെയ്തു. പക്ഷേ, ഒരു ചെറിയ പ്രശ്‌നം. സിനിമയിലെ കഥാപാത്രമായ വിനീത് എന്‍. പിള്ളയ്ക്ക് ധരിക്കാനുള്ള വസ്ത്രങ്ങളേ കൈവശമുള്ളൂ. ഒരു കല്യാണമെന്നൊക്കെ പറയുമ്പോള്‍ ഷൂട്ടിങ്ങിന്റെ വേഷവുമിട്ടു പോകുന്നതു മോശമല്ലേ? അതും മോഹന്‍ലാലിനെപ്പോലൊരാള്‍!
രാവിലെ പത്തുമണി ആയതേയുള്ളൂ. തേവരയിലെ വീട്ടില്‍ ഷര്‍ട്ടും മുണ്ടും പാന്റ്‌സുമൊക്കെയുണ്ട്. ഒരാളെ അയച്ച് ലാല്‍ വസ്ത്രങ്ങള്‍ വരുത്തി.
ഒരുമണിയാവുമ്പോഴേക്കും ചിത്രീകരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സീന്‍ പാതിയില്‍ നിര്‍ത്തി ഞങ്ങള്‍ കല്യാണത്തിന് പുറപ്പെട്ടു.
''ഭക്ഷണത്തിന് നില്‍ക്കണ്ട. നിന്നാല്‍ വൈകും. ഇവിടെ യൂണിറ്റ് മുഴുവന്‍ കാത്തുനില്‍ക്കുകയല്ലേ?'' ലാല്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചു അടുത്തകാലത്തെങ്ങാനും എറണാകുളം സന്ദര്‍ശിച്ചിട്ടുള്ളവര്‍ക്കറിയാം, ഇവിടത്തെ ട്രാഫിക് ബ്ലോക്ക്. മെട്രോയുടെ വര്‍ക്ക് തുടങ്ങിയതില്‍ പിന്നെ ടൗണിലൂടെയുള്ള യാത്ര എന്ന് ആലോചിക്കുമ്പോള്‍തന്നെ കരച്ചിലുവരും. ആ ബ്ലോക്കിലൂടെ തിങ്ങിഞെരുങ്ങി നീങ്ങി ഒരുവിധം കലൂര്‍ ഗോകുലം പാര്‍ക്ക് ഹോട്ടലിനടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു-
''വാഴൂര്‍ ജോസിനെ ഒന്നു വിളിച്ചുനോക്കാം. പള്ളിയില്‍ നിന്ന് കല്യാണപ്പാര്‍ട്ടി എത്തിയോ എന്നറിഞ്ഞിട്ട് കാറില്‍ നിന്നിറങ്ങിയാല്‍ മതിയല്ലോ.''
വിളിച്ചു.
''അജിയുടെ മകളുടെ കല്യാണം ഇന്നല്ലല്ലോ ഇരുപത്തൊന്‍പതാം തീയതിയല്ലേ?'' മറുപടികേട്ട് ഞാനൊന്നു ഞെട്ടി.
പൊതുവെ ഇത്തരം പരിപാടികളില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ മടിയുള്ള മോഹന്‍ലാല്‍, ഞാനും കൂടി ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ് കൃത്യസമയത്ത് ഇറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ടത്.
വണ്ടി അപ്പോഴേക്കും ഗോകുലത്തിന്റെ മുമ്പില്‍ എത്തിയിരുന്നു.
''എന്താ? എന്തുപറ്റി?''
എന്തോ കണ്‍ഫ്യൂഷനുണ്ടെന്ന് ലാലിന് മനസ്സിലായി. ലാലിന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം പറയാതെ ഞാന്‍ വെറുതെ അജിയുടെ നമ്പറിലേക്കൊന്നു വിളിച്ചു.
''എവിടെയാ അജി''
''ഓഫീസിലുണ്ട്, കോട്ടയത്ത്''
''ഇന്നല്ലേ കല്യാണം?''
''കല്യാണം ഇരുപത്തിഒന്‍പതിനാണ്.''
''അപ്പൊ അജി രാവിലെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞത്?''
''മറന്നുപോകാതിരിക്കാന്‍ രണ്ടുദിവസം മുന്‍പേ ഒന്ന് ഓര്‍മിപ്പിച്ചതാ.''
മോഹന്‍ലാലിന്റെ മുഖത്തു ഞാന്‍ നോക്കിയില്ല. നോക്കാതെതന്നെ എന്റെ മുഖഭാവം ലാലിനു മനസ്സിലാകും.
''വണ്ടി തിരിച്ചോളൂ'' ഡ്രൈവറോട് ഗൗരവത്തില്‍തന്നെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
വീണ്ടും ട്രാഫിക് ബ്ലോക്കിനിടയിലൂടെ തിക്കിത്തിരക്കി ലൊക്കേഷനിലേക്കു തിരിച്ചുപോരുമ്പോഴാണ് ലാല്‍ ചോദിച്ചത്-
''ഈ സംഭവം ചിത്രഭൂമിയിലെഴുതുമോ?''
എഴുതാനിരിക്കുമ്പോഴാണ് സമാനമായ ചില ഓര്‍മകള്‍ മനസ്സിലേക്കെത്തുക.
പണ്ട് എഡിറ്റര്‍ ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ മകളുടെ കല്യാണത്തിന് ഞാനും ശ്രീനിവാസനും കൂടി പോയി. 'അമ്പിയണ്ണന്' എന്നു പറഞ്ഞാലേ സിനിമക്കാര്‍ക്കു മനസ്സിലാകൂ. പ്രിയദര്‍ശന്റെ അക്കാലത്തെ സ്ഥിരം എഡിറ്ററും തേന്മാവിന്‍ കൊമ്പത്ത് എന്ന സിനിമയുടെ നിര്‍മാതാവുമാണ് ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ എന്ന് പേരുള്ള അമ്പിയണ്ണന്. ഞാനും ശ്രീനിയും അന്ന് ഏതോ സിനിമയുടെ എഴുത്തുമായി തിരുവനന്തപുരത്തുണ്ട്. എന്റെ മാരുതി 800 ആണ് അന്നത്തെ ഞങ്ങളുടെ സ്ഥിരം വാഹനം.
''മുഹൂര്‍ത്തത്തിനു മുമ്പുതന്നെ മണ്ഡപത്തിലെത്തണം. ഇല്ലെങ്കില്‍ അമ്പിയണ്ണന് വിഷമമാകും.'' ശ്രീനി പറഞ്ഞു.
ആകാവുന്ന വേഗത്തില്‍ ഞാന്‍ വണ്ടിയോടിച്ചു. എനിക്കു വലിയ പരിചയമില്ലാത്ത നഗരമാണ് തിരുവനന്തപുരം. ശ്രീനിക്കാണെങ്കില്‍ തലശ്ശേരിയേക്കാള്‍ കൂടുതലറിയുക തിരുവനന്തപുരമാണ്. കല്യാണമണ്ഡപത്തിലേക്കുള്ള വഴിയും സ്ഥലവുമൊക്കെ കാണിച്ചുതരുന്ന ജോലി ശ്രീനി ഏറ്റെടുത്തു.
''നമുക്കു ചോദിച്ചു ചോ...ദിച്ചു പോകണോ'' എന്നൊരു തമാശച്ചോദ്യം ഉന്നയിച്ചപ്പോള്‍ ശ്രീനി സീരിയസ്സായി.
''എനിക്കറിയാം. ആ കല്യാണമണ്ഡപത്തില്‍ ഞാന്‍ മുന്‍പും പോയിട്ടുണ്ട്.''
വളഞ്ഞും തിരിഞ്ഞും വണ്‍വേ കട്ട്‌ചെയ്തുമൊക്കെ വണ്ടി ഓടി. സ്ട്രീറ്റിന്റെ പേര് എന്റെ ഓര്‍മയിലുണ്ടായിരുന്നു. കൃത്യമായി ആ വഴിയിലേക്കു തിരിഞ്ഞ ഉടനെ ശ്രീനി പറഞ്ഞു-
''ഇനിയെങ്കിലും വിവരമുള്ളവരെ സംശയിക്കരുത്.''
അല്പം മുന്നോട്ടുചെന്നപ്പോഴേക്കും നിരനിരയായി കിടക്കുന്ന കാറുകള്‍ കണ്ടു. അലങ്കരിച്ച കവാടം കണ്ടു.
റോഡരികില്‍ വണ്ടിനിര്‍ത്തി ഞങ്ങള്‍ ഇറങ്ങി. വരന്റെ വീട്ടുകാര്‍ വന്നിറങ്ങിയ സമയമായിരിക്കണം. ആളുകളും ക്യാമറകളുമൊക്കെ ധാരാളമുണ്ടായിരുന്നു.
മിന്നിത്തെളിയുന്ന ഫ്ലാഷ് ലൈറ്റുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ ആ പ്രത്യേക നടത്തവുമായി ശ്രീനിവാസനും പിന്നാലെ ഞാനും നടന്നു.
കല്യാണം നടക്കുന്ന ഹാളിന്റെ മുന്‍വശത്തുണ്ടായിരുന്ന കസവുമുണ്ടും ജുബ്ബയുമിട്ട ഒരു കാരണവര്‍ ഞങ്ങളെ മുന്‍നിരയില്‍തന്നെ കൊണ്ടിരുത്തി. ഒരു താലത്തില്‍ 'വെല്‍ക്കം ഡ്രിങ്' വന്നു. ദാഹമുണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും അത് കുടിച്ചു.
ഫോട്ടോയെടുപ്പിന്റെ ബഹളം. ശ്രീനിവാസന്റെ മുന്നിലേക്ക് ഒരുപാട് കൈകള്‍ ഓട്ടോഗ്രാഫ് വാങ്ങാന്‍ നീണ്ടുവന്നു.
അല്പം അസ്വസ്ഥനായി ശ്രീനി ചോദിച്ചു-
''പ്രിയനും മോഹന്‍ലാലുമൊക്കെ എവിടെ?''
ഞാന്‍ നോക്കി. പ്രിയനും ലാലും എന്നല്ല സിനിമാരംഗവുമായി ബന്ധമുള്ള ഒരാളെയും കാണാനില്ല.
എന്റെ നെറ്റിയില്‍ ചെറുതായി വിയര്‍പ്പുപൊടിയാന്‍ തുടങ്ങി.
from kerala news edited
via IFTTT
